ترس هایت را ببین

کتاب جهان هستی هوایت دارد درباره ی تبدیل ترس به ایمان است... چند صفحه اش را خواندم می‌گوید ابتدا ترس هایت را پیدا کن چیزهایی که بیشتر از همه فرافکنی میکنی... داستان هایی که ترس ها در وجود شما می‌اندازند را ببینید... آن هارا بپذیر و قبول کن.. این نیمه ی بیشتر راه است..ترس ها و ادم ها را شکل تکالیف ببین که چه چیزهایی باید ازشان یاد بگیری... حالا وقت رها کردن و تسلیم شدن است... ادامه ی راه را شاد بمان.... شادی همیشه در مسیر درست است.

 

از خواندن همان صفحه ی اول توانستم بزرگترین ترسم را پیدا کنم... داستان هایی که از وقوع آن در ذهنم ساخته بودم را هم چنین... آرامشی که از اعتراف به خودم گرفتم باورنکردنی بود... امتحانش کنید

کتابخوانی در تابستان

برای روزهای تابستان چندکتاب فقط با درنظر گرفتن عنوانش آن انتخاب کردم و ازشون اسکرین گرفتم حتی به این هم توجه نکردم که یکیشان را با ترجمه ی متفاوت دارم.. و عجیب آنکه دوستی وقتی لیست کتاب‌ها رو دید بدون اطلاع من آنهارا از جایی با تخفیف برایم سفارش داد و دو روز بعد رسیدند... هنوز هیچ کدام را شروع نکردم فقط مقدمه ای از هرکدام را خواندم.. موضوعشان تقریبا شبیه به هم است  برای چیزی که اینروزا بیشتر از هرچیزی بهش احتیاج دارم.. امید به آنکه روزهای خوب در راه است 

کاش وقتی بیست ساله بودم می‌دانستم 

شجاع باش دختر

با اطمینان میدانم که (اپرا وینفری)

عیبی ندارد اگرحالت خو‌ش نیست

جهان هستی هوایت را دارد

به دوش باید کشید

یک سال و نیم از پست آخرم می‌گذرد.. نمیدونم چی شد که دوباره هوس نوشتن زد به سرم.. البته همیشه مینویسم.. همه افکارم رو پرت میکنم روی کاغذ و دوباره پاک میکنم و دوباره مینویسم تا دیگه کاغذش قابل استفاده نباشه و برم سراغ کاغذ بعدی

یک سال گذشته همه ی اطرافم و خلوت کردم و فقط با خودم تنها شدم.. نوشتم و نوشتم.. کتاب خواندم پادکست و دوره های مختلف گوش کردم برای فراموش کردن... رنج نکشیدن

اما کتاب آخری که خوندم حقیقت تلخی رو میگه

((آنچه از دست رفته است برنخواهد گشت... این جا درون این حقیقت هیچ چیز زیبایی وجود ندارد پذیرش مهم ترین چیز است.. درد دارید دردتان بهتر نمی‌شود 

بعضی چیزها را نمی‌توان درمان کرد.. فقط باید آن هارا به دوش کشید...))

اما رنج به دوش کشیدن را باید چه کرد؟